استثناءات قانون دوبلین چیست

از این که با گروه فردوس همراه هستید سپاس گزاریم.
در این پست قانون دوبلین چیست ؟ ما در مورد قانون دوبلین صحبت کردیم.
به طور مختصر، قانون دوبلین قانونی است که تعیین میکند کدام کشور مسئول رسیدگی به هر درخواست پناهندگی است.
قانون دوبلین بر اساس چهار معیار تصمیم میگیرد که درخواست پناهندگی شما باید در چه کشوری بررسی شود:
۱- پیوستن به خانواده:
اگر یکی از اعضای خانوادهی پناهجو (شامل همسر یا پارتنر، فرزند زیر سن قانونی، پدر و مادر یا قیم قانونی) در یکی دیگر از کشورهای دوبلین درخواست پناهندگیاش پذیرفته شده یا در حال بررسی باشد، ممکن است درخواست پناهجو به آن کشور رجوع داده شود. در مورد افراد زیر ۱۸ سال که همراه بزرگتری ندارند، قوانین ویژهای وجود دارد.
۲- محل اقامت قانونی:
اگر پناهجو از یکی از کشورهای دوبلین مجوز اقامت یا ویزایی داشته باشد که هنوز معتبر است یا اخیراً اعتبارش تمام شده، ممکن است درخواست او در آن کشور بررسی شود.
۳- محل ورود:
اگر پناهجو قبلاً از کشور سومی (غیر از کشورهای دوبلین) به صورت غیرقانونی وارد یکی دیگر از کشورهای دوبلین شده باشد، ممکن است درخواست او به آن کشور رجوع داده شود.
۴- محل ثبت درخواست:
اگر هیچ یک از موارد فوق در مورد پناهجو صادق نباشد، رسیدگی به درخواست وظیفهی کشوری است که پناهجو برای اولین بار در آن درخواست پناهندگی داده است.
کشوری که درخواست پناهندگی فرد زیر سن قانونی را دریافت میکند موظف است با در نظر گرفتن عواملی مثل امکان پیوستن به خانواده، سلامتی و رشد اجتماعی، امنیت و نظر خود شخص به نفع کودک عمل کند.
1 دیدگاه
اشتراک ها: اطلاعات شخصی پناهجو چطور جمعآوری میشود؟ - گروه یکتا فردوس